ავტორი : ვასო შონია

გილოცავთ 15 მაისს!.. ოჯახის საერთაშორისო დღეს! გილოცავთ, მიუხედავად იმისა, რომ საერთაშორისო საზოგადოება არასაკმარისად ბრძენი აღმოჩნდა იმისთვის, რომ “ოჯახი”-ს და “საერთაშორისო” -ს შორის “სიწმინდე” ჩაემატებინა და

17 მაისი, ჰომოფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღე… დღე, როდესაც პროგრესული მსოფლიო, მთელი თავისი შემადგენლობით, ადამიანებს სოლიდარობას უცხადებს!.. სოლიდარობას უცხადებს ადამიანებს, რომელთაც ვერ ვუცხადებთ ისინი, ვინც პროგრესულები

საქართველოში, განსხვავებით სხვა, პოლიტიკურად მწიფე ქვეყნებისგან, ძალაუფლების დაკარგვა, სამწუხაროდ, ავტომატურად მინიმუმ დევნილობას, მაქსიმუმ კი სასჯელს ითვალისწინებს და ვინც არ უნდა აქოს და ადიდოს ჩვენი მრავალსაუკუნოვანი

ამ ქვეყანაში… ის, რასაც თვალს ამ დღეებში ვადევნებთ, ბოლო ასი წლის საქართველოს რუტინა, ჩვეულებრივი ყოველდღიურობაა!.. საინტერესო ის არის, რომ ეს ყველამ მშვენივრად იცის. ყველამ მშვენივრად

  სოციალური ქსელი ისეთი საინტერესო ფენომენია და იმდენი და იმხელა დასკვნების გამოტანა შეიძლება ამ სფეროდან, რამდენიც და რამხელაც ბევრს ვერ წარმოუდგენია. თქვენ თუ ცხოვრებაში, რეალურ,

ერთი რამ ვიცით ზუსტად, ან (მონდომების შემთხვევაში) შეგვიძლია ვიცოდეთ, კერძოდ: ადამიანის გული, მისი სინდისი ღვთაებრივია… ბოროტების უარყოფაში და სიკეთის მიღება აღიარებაში ადამიანი თავად ხდება და

ძალიან ბევრ ადამიანს დიდ პატივს ვდებთ, როცა მათ ამა თუ იმ რელიგიის აღმსარებლებად მოვიხსენიებთ. რამეთუ ისინი ვერც აღიქვამენ და არც ეძებენ არანაირ რელიგიას; საეკლესიო წესდებაა

“- ბატონო ლეონტი, როგორ გესახებათ კაცობრიობის მომავალი და აქვს თუ არა ახლო ან შორეულ მომავალში საყოველთაო მშვიდობას თუნდაც პაწია შანსი? – იცით, ხორცშესხმულ ოპტიმიზმს შორტებს

“და აი მორიგი!.. განშორებით, უდიდესი ტკივილით, აუწერელ სიხარულს მოვიგებ, სულს ვასუნთქებ, ღმერთს ვაცოცხლებ…სინდისს შუბლზე მოვირგებ…და სახით მისით… ცრემლით!..მიწას დავნამავ, ხეს ვემთხვევი…და მუხლს მოვიდრეკ… “ ფეხის