ავტორი : გენო ჯოხიძე

საშინელი 90-იანი წლები გამოვიარე, მაგრამ შიშის განცდა, რომელიც ახლა მაქვს, არასოდეს მქონია. იმ დღეს, ჩვენი ოფისი წინ, შუა რუსთაველზე, 20 წლის ბიჭი, რომელიც სუპერმარკეტში კონსულტანტად

ივანიშვილს საგარეო რეპუტაცია არასოდეს ჰქონია. მით უმეტეს ახლა… უფრო მეტიც, ახლა, უკვე მისი და მისი გუნდის იმიჯი სერიოზული დარტყმის ქვეშაა. კონგრესმენების და ზოგადად, დასავლური პრესის

რუსეთში, პოლიტიკური ურჩხულის წინააღმდეგ ბრძოლაში ახალი პერსონა დაიბადა. ასეთია რუსეთში ჯერ კიდევ დარჩენილ, ნორმალურად მოაზროვნეთა პათოსი მას შემდეგ, რაც სტუდენტი, ეგორ ჟუკოვი 3-წლიანი პირობითი სასჯელით

ისევ წულუკიანი. ისევ ის დანიშნეს. ამჯერად მედლები არ გადაუციათ. სხვა კანდიდატურაზე არც კი უფიქრიათ. ბრეჟნევი გამახსენდა. „იუსტიციის პირველ ლედის“ შუშის სასახლიდან მუდმივად მწვანე უნთია. ამის

2008 წლის აგვისტოს მოვლენებიდან 11 წელი გავიდა. ცხინვალის რეგიონში, რუსეთ-საქართველოს ომმა ჩვენს ქვეყანას, სამწუხაროდ, სავალალო შედეგები მოუტანა. კრემლმა აღიარა ჩვენი ქვეყნის ტეროტირიების ნაწილი და დღემდე

გუშინდელი “ევროვიზიის” ტრანსლიაციის შემდეგ, სადაც სამწუხაროდ ფინალში ისევ ვერ გავედით, გული დამწყდა. ვთვლი, რომ ოთო ნემსაძე ძალიან მაგარი მომღერალია. მოსმენილი მაქვს მისი სხვა სიმღერები და

ძალიან მინდა, საქართველოს პრეზიდენტის პერსონას ისევე ვცემდე პატივს, როგორც ზოგადად, პრეზიდენტის ინსტიტუტს. ამ წუთამდე ვცდილობ ყველა მის განცხადებას გამართლება ვუპოვნო, თუმცა ძალიან მიჭირს… მიჭირდა მაშინაც,

ეკა ბესელიას “გაწირვით”, კიდევ ერთხელ დადასტურდა, თუ როგორი გავლენა აქვს პარლამენტის სპიკერს და მის გუნდს დღეს ქართულ პოლიტიკაში. იურიდიული კომიტეტის თავმჯდომარის პოლიტიკური წონა შუშის სასახლეში

რაც არ უნდა ამტკიცონ “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებმა, რომ პარტიაში განხეთქილება არ არის, ფიცის უკან საკმაოდ დიდი კუდი მოსჩანს. უბრალოდ, სოციალურ ქსელში სხვადასხვა აქტიური პერსონების პოსტების

საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის წინ პოლიტიკური ამინდი კიდევ უფრო უარესდება. პოლარიზებულ პოლიტიკურ სივრცეში ისედაც პოლიტიზებული მედია უკვე ხმამაღლა დეკლარირებს, რომ რადიკალურ ლიანდაგზე გადადის. ორი რეიტინგული