ავტორი : გენო ჯოხიძე

ეკა ბესელიას “გაწირვით”, კიდევ ერთხელ დადასტურდა, თუ როგორი გავლენა აქვს პარლამენტის სპიკერს და მის გუნდს დღეს ქართულ პოლიტიკაში. იურიდიული კომიტეტის თავმჯდომარის პოლიტიკური წონა შუშის სასახლეში

რაც არ უნდა ამტკიცონ “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებმა, რომ პარტიაში განხეთქილება არ არის, ფიცის უკან საკმაოდ დიდი კუდი მოსჩანს. უბრალოდ, სოციალურ ქსელში სხვადასხვა აქტიური პერსონების პოსტების

საპრეზიდენტო არჩევნების მეორე ტურის წინ პოლიტიკური ამინდი კიდევ უფრო უარესდება. პოლარიზებულ პოლიტიკურ სივრცეში ისედაც პოლიტიზებული მედია უკვე ხმამაღლა დეკლარირებს, რომ რადიკალურ ლიანდაგზე გადადის. ორი რეიტინგული

საპრეზიდენტო არჩევნები მოახლოვდა და პოლიტიკური პარტიები უკვე ნელ-ნელა ყალიბდებიან. მიუხედავად იმისა, რომ ამ არჩევნებს არ შეუძლია სერიოზულად შეცვალოს საერთო პოლიტიკური სურათი, პარტიებს კარგად ესმით, რომ

დიდი ანალიზი არ სჭირდება მარტივ მამრავლებად დასაშლელად გამზადებულ “ქართულ ოცნებაში” დაწყებულ პოლიტიკურ პროცესებს. სწორი დასკვნის გასაკეთებლად 2012 წლიდან უნდა დავიწყოთ, როცა მილიარდერმა ივანიშვილმა სააკაშვილის გასასტუმრებლად

ჯერ კიდევ ბავშვობაში, საქართველოში ყოველთვის ჩემ მოტყუებას ცდილობდნენ. 90-იანებში, სკოლაში და მის შემდგომ პერიოდში, ძველი ბიჭები ქუჩაში მხვდებოდნენ მეც, მეგობრებს და ჭკუას გვარიგებდნენ. მეუბნებოდნენ, გრძელი

რატომ უნდა ვუხადო ფული საკუთარი ჯიბიდან ადამიანს, რომელიც ჩემი ქვეყნის იმიჯს ლახავს? არ აქვს ჩემთვის მნიშვნელობა კონკრეტულად ვინ და რომელი უწყება არის დამნაშავე იმაში, რომ

არც ხელოვნებათმცოდნე ვარ და არც მუსიკათმცოდნე, მაგრამ ყურები მაქვს და არც მუსიკალურ გემოვნებას ვუჩივი. დღემდე ვამაყობ, ჯერ კიდევ 90-იან წლებში, თინეიჯერობის პერიოდში, ლეგენდარულ ირაკლი ჩარკვიანთან