„თუ ოდესმე პოლიტიკურ აქტივობას დავიწყებ, ინაშვილს მაშინ გავცემ პასუხს“
ადამიანმა თუ ადამიანთა ჯგუფმა, რომელთაც ფარული ვიდეოჩანაწერები განათავსეს ინტერნეტში 31 მარტისთვის ახალი კადრების გავრცელება დააანონსეს. სანამ ის ადამიანები, რომელთაც პირადად დაემუქრნენ აღნიშნული კადრების გასაჯაროებით და მთლიანად საზოგადოება მოლოდინის რეჟიმში ცხოვრობს, პროკურატურა ირწმუნება, რომ გამოძიება ინტენსიურად მიმდინარეობს, თუმცა ამ დრომდე რაც ხელისუფლების თუ პროკურატურის წევრებისგან მოვისმინეთ მხოლოდ ის არის, რომ საქმე ძალიან რთული გამოსაძიებელია.
„მეტრონომი“ გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს პატიმართა წამების გახმაურებული კადრების ავტორ, ვლადიმერ ბედუკაძესთან. ბედუკაძე, რომლის პასუხისმგებლობიდან გათავისუფლების საკითხმა ხელისუფლებაში აზრთა სხვადასხვაობა გამოიწვია, დღეს ყოფილ ხელისუფლებას ღიად აკრიტიკებს. ამასთან, ბედუკაძე საკუთარ ვერსიებზე საუბრობს, თუ ვის შეიძლება გაეტანა ფარული ჩანაწერები ქვეყნიდან. ის აცხადებს, რომ ჩანაწერების გამტანთა ვინაობის დადგენა საკმაოდ მარტივია.
“ბედუკაძესთან დაკავშირებით ჩემი დამოკიდებულება არის ცნობილი, არსებობს დანაშაულებები, რომელთა პატიება არ შეიძლება არავითარ შემთხვევაში. როდესაც საუბარია წამებაზე, არავითარ შემთვევაში არ შეიძლება საუბარი იყოს პასუხისმგებლობის მოხსნაზე”, – ასეთი განცხადება საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა გააკეთა.
გვინდა აღვნიშნოთ, რომ გვსურდა ვლადიმერ ბედუკაძესთან ინტერვიუ ჩაგვეწერა, თუმცა, მან კომუნიკაციის სხვა ფორმა აირჩია და პასუხები მისგან წერილობით მივიღეთ.
„მეტრონომი“: თავის დროზე, თქვენს მიერ ფარული ჩანაწერების გავრცელებამ პოლიტიკური პროცესების რადიკალური ცვლილება გამოიწვია. ფიქრობთ, რომ ეს ჩანაწერებიც ისეთივე შედეგს მოუტანს ამ ხელისუფლებას რაც „ნაციონალურ მოძრაობას“ მოუტანა?
ვლადიმერ ბედუკაძე: არასწორი პარალელია და უხეში შედარებაა – 2012 წლის სექტემბერში გავრცელებული კადრებსა და ახლახანს you tube-ს ქსელში ატვირთულ კადრებს შორის.
იმ დროს გავრცელებული კადრები, ასახავდა სააკაშვილის ნეოფაშისტური რეჟიმის პირობებში ქართულ საპყრობილეებში არსებულ ამაზრზენ რეალობას, რის შესახებ საზოგადოებას აუცილებლად უნდა სცოდნოდა, რათა დამთავრებულიყო ის განუკითხაობა, რაც მაშინ სუფევდა.
თუ ვინმე იტყვის, რატომ დაემთხვა კადრების გავრცელება მაშინ საეჭვოდ არჩევნებს, გიპასუხებთ, რომ 1990 წლიდან მოყოლებული საქართველოში, თითქმის ყოველი მეორე წელი საარჩევნო სამზადისია.
იმ დროს, კადრების გავრცელების მიზანი არ ყოფილა ვინმეს დაშანტაჟება, დაშინება, ან პოლიტიკური სპეკულაცია, არ ყოფილა სახელმწიფოს წინააღმდეგ მიმართული ქმედება, როგორც არის დღეს. სრულიად ნათელი იყო, რომ პირადი ცხოვრების ამსახველი მასალებით და ფარული კადრებით პოლიტიკური ომი, ადრე თუ გვიან დაიწყებოდა ქვეყანაში.
რა თქმა უნდა, მოსალოდნელიც იყო, რომ წინასაარჩევნოდ გააქტიურდებოდნენ რევანშისტული ძალები და გაააქტიურებდნენ ქმედებებს და თვისობრივად ახალ ეტაპზე გადავიდოდნენ. თავად ასეთი ტიპის კადრების ბუნებაში არსებობა იყო ნელი მოქმედების ნაღმი ჩადებული ქართულ საზოგადოებაში, რომელიც გააქტიურდა 2012 წლის 1 ოქტომბერს. ანუ სწორედ მაშინ, როდესაც ასეთმა კადრებმა პოლიტიკური დატვირთვა და ბრძოლის განსაკუთრებული იარაღის ფუნქცია შეიძინა, თუმცა, ამ ეტაპზე, როცა საარჩევნო მარათონი ჯერ აქტიურ ფაზაში არ შესულა, უპირველეს ყოვლისა ესაა სახელმწიფოს მდგრადობის გამოცდა. ეს არის სახელმწიფოს დაშანტაჟება! პირადპირ ვთქვათ, ესაა სახელმწიფო ტერორიზმი!
ამას აკეთებენ ადამიანები, „მოპოლიტიკო“ ჯგუფები, რომლებიც მტრობენ, აშანტაჟებენ სახელმწიფოს, უყენებენ მას საკუთარ მოთხოვნებს.
-როგორ ფიქრობთ დღეს გავრცელებულ კადრების გავრცელებას „ნაციონალები“ ახდენენ? ვინც არ უნდა ავრცელებდეს, როგორ ფიქრობთ, ვის ინტერესშია წინასაარჩევნოდ ამის გამოქვეყნება?
– პირადად მე ვთვლი, რომ ეს პოლიტიკურ-კრიმინალური ორგანიზაციის „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ ვიწრო ჯგუფის ნახელავია. წლების მანძილზე სააკაშვილის ხელისუფლება მიზანმიმარულად ქმნიდა ისეთ სახელმწიფოს, სადაც ადამიანები კომპრომატების სქელი ჯაჭვით იქნებოდნენ შეკრული და ერთმანეთზე გადაბმულნი, რათა შემდგომში ადამიანებს სახელმწიფოსთვის წინააღმდეგობის გაწევის ოდნავი სურვილიც კი არ გასჩენოდათ. სახელმწიფო, უფრო სწორედ 4-5 ადამიანი, ვინც ამბობდა, რომ ის იყო სახელწიფო, ფაქტობრივად, მთავარი მწყემსის ფუნქციას ითვისებდა და ფარასავით მართავდა საზოგადოებას.
სააკაშვილის ხელისუფლებამ დააშანტაჟა, დააკომპრომატა, სააკაშვილის ხელისუფლება, უშუალოდ მისი და მისი ვიწრო გარემოცვის დავალებით იღებდა, იწერდა, აარქივებდა ყველას პირად ცხოვრებას – ნებისმიერი ადამიანის, ვინც კი რამეს წარმოადგენდა და ვისაც კი რაიმე გავლენის მოხდენა შეეძლო საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე – პოლიტიკოსების, ჟურნალისტების, შოუ ბიზნესის წარმომადგენლების, ელჩების და ბუნებრივია, დღესაც სააკაშვილის ხელისუფლების ნარჩენების ხელშია ამ ფირების მთელი არქივი.
-როგორ ფიქრობთ, დღესაც ხდება ფარული ვიდეოების გადაღება? თუკი ასეა, რაში შეიძლება აწყობდეს ეს „ქართულ ოცნებას“?
– სისულელეა. პოლიტიკური შანტაჟის, მუქარის, კომპრომენტაციის მიზნით დღეს მსგავსი რამ არ ხდება. 1%-ით რომ დავუშვათ თეორიულად, ასეთი შინაარსის ვიდეო კომპრომატების წარმოება, დღეს, ის თავგასული, აღვირახსნილი კამპანია არ იქნებოდა ე.წ. ოპოზიციური ძალების, მედიასივრცეში ჩანერგილი აგენტურის მხრიდან. ლამის საკუთარ ჩადენილ დანაშაულებს არსებულ ხელისუფლებას რომ აწერენ.
ძალიან ცუდია, დანაშაულია, როდესაც პირადი ცხოვრების დეტალები საჯარო სივრცეში ხვდება. პირადად მე, თავად, არაერთხელ ვყოფილვარ მსგავსი ქმედებების მსხვერპლი, როცა ე.წ. „გამარჯვებული ხალხის“ ტელევიზიით, ჟურნალისტის მანტიას ამოფარებული სპეცსამსახურების თანამშრომლების მიერ ვრცელდებოდა ჩემი და ჩემი მეგობრების, ჟურნალისტ ზაზა დავითაიას, ჩემი და ჩემი მეუღლის პირადი საუბრები, დამონტაჟებული ვიდეო, თუ აუდიო სიუჟეტები და ა.შ.
ფიქრობთ ვინმე დაინტერესდა, გამოიძია მაშინ ეს ამბავი? არც არავინ, მიუხედავად იმისა, რომ ასეთი ბინძური ქმედების ჩადენის შემდეგ, ყოველ ფაქტზე მივმართავდი შესაბამის სამსახურებს. ამ შემთხვევაში, მე ვარ ქვეყანაში გამეფებული ანტიქართული მოვლენის – კოჰაბიტაციის მსხვერპლი და მსხვერპლია საზოგადოების დიდი ნაწილი. თუნდაც, ნეოფაშისტური რეჟიმისგან დაზარალებული ის ადამიანები, ყოფილი პატიმრები, ვინც რეალურ ნაბიჯებს ელოდა ახალი ხელისუფლების მხრიდან და არა ტრაფარეტულ განცხადებებებს, რომ ისინი პოლიტპატიმრები იყვნენ.
-თქვენ 2011 წელს მოახერხეთ ამ კადრების საქართველოდან გატანა. თუ გაქვთ ინფორმაცია და წესით უნდა გქონდეთ როდესაც აცხადებთ, რომ მასობრივი თვათვალი ხდებოდა ოპონენტების მიმართ… თქვენი აზრით, ვის ჰქონდა წვდომა ამ კადრებზე, წინა ხელისუფლების რომელ მაღალჩინოსანს ჰქონდა წვდომა ამ კადრებზე? უკვე ცნობილია, რომ ატვირთვა უცხოეთიდან ხდება, კონკრეტულად, ვის შეეძლო გარეთ გაეტანა ჩანაწერები?
– ყველა ასეთი ტიპის სისტემურ დანაშაულებრივ ქმედებებს ჰყავს დამკვეთი, ორგანიზატორი, შემსრულებელი. უშუალო შემსრულებლის დადგენა ძალიან მარტივია, უბრალოდ, საკმარისია მხოლოდ შსს ან კუდ-ის თანამდებობრივი ნუსხის გადახედვა.
არც დამკვეთის ვინააობის დადგენაა ძნელი. ასეთი ტიპის ვიდეოგადაღებას შემსრულებელი საკუთარი ინიციატივით ვერ გაბედავდა. ესაა ერთიანი, მთლიანი და ძალიან მოკლე ჯაჭვი, რომელიც უშუალოდ სააკაშვილამდე მიდის.
არც კადრების გამტანის ვინააობაა ძნელი დასადგენი, გაიტანა მან ვინც 2012 წლის სექტემბერ-ოქტომბერში დატოვა ქვეყანა, ძალიან კარგად იცოდა ამ კადრების პოლიტიკური მნიშვნელობა და ფასი. დღეს კი, პოლიტიკურად მოტივირებული ე.წ. არასამთავრობოების, თუ ადამიანთა ჯგუფების განცხადებით, თურმე დღევანდელი სახელმწიფო ყოფილა ყველა ამ უბედურების სათავე.
იქნებ, ვინმე ნიჭიერმა თქვას, ასწავლოს ამ „უუნარო“ ხელისუფლებას, როგორ უნდა დაიცვას ისინი ამ კადრების შესაძლო გავრცელებისგან, თუ ისინი, სწორედ ამ კადრებით, უკვე არიან მოხვედრილნი პოლიტიკური პროცესების ეპიცენტრში და ამ ბინძური ადამიანების სამიზნე, ბრმა იარაღად ქცეულნი.
როგორ უნდა გადაეფაროს მათ ხელისუფლება, თუ მთელ ამ პროცესს ისევ და ისევ არსებულ ხელისუფლებას მიაწერენ, გამოძიების პროცესს ეჭვქვეშ აყენებენ, არ ენდობიან, თავად არიან პროკურორებიც, მოსამართლეებიც…
ასწავლონ ხელისუფლებას, როგორაა შესაძლებელი ამ პროცესების შეჩერება? არა, უბრალოდ ჩასაფრებულის პოზიციიდან ადვილია ქილიკი.
-ოპოზიციის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ ეს კადრები რუსული „ფეესბეს“ ხელშია და სწორედ ისინი საქართველოში მოქმედ პრორუსულ ძალებთან ერთად ცდილობენ კადრების გავრცელებით ოპონენტების დაშანტაჟებას. ეთანხმებით ამ ნარატივს? ვინ შეიძლება მოვიაზროთ ასეთ პრორუსულ ძალებად საქართველოში?
– სასაცილოა. ჯერ ერთი, რომ საქართველოში მე ოპოზიციას ვერ ვხედავ, თვით „პოზიციაც“ ძნელი საძიებელია.
მავანისთვის „ფეესბე“ და რუსეთი მუდმივი თემაა საკუთრი წარუმატებლობის შესანიღბად. პრორუსული ძალები რომ არსებობდენ ქვეყანაში „ვიღაც -ვიღაცები“ დამიჯერეთ, ასეთ თამამ განცხადებებს ვერ გააკეთებდნენ, მაპატიეთ და ასე ვერ „იბლატავებდნენ“.
-ირმა ინაშვილმა ცოტა ხნის წინ განაცხადა, რომ თუ ბედუკაძე დამნაშავეა მანაც აგოს პასუხიო. თქვენი საქმე წინა პროკურორის უშუალო მონაწილეობით დაიხურა. თუკი შოთაძე გადაწყვეტს ხელახლა გამოიძიოს თქვენი საქმე, მზად ხართ ისევ წარსდგეთ მართმსაჯულების წინაშე? ხომ არ ფიქრობთ, რომ არჩევნების შემდეგ, თუკი ხელისუფლება შეიცვალა, დღის წესრიგში ისევ დადგეს თქვენი საკითხი?
– აქვე გეტყვით, რომ საერთოდ არ მაღელვებს ინაშვილის განცხადებები და თუ ოდესმე პოლიტიკურ აქტივობას დავიწყებ, მაშინ გავცემ პასუხს.
შემდგომ, „საქმე დაიხურა“ არაა სწორი ფორმულირება, ბედუკაძის მიმართ ხელისუფლებამ არაერთხელ, ღიად, საჯაროდ, გარკვევით დააფიქსირა პოზიცია და თავის მართლების რეჟიმში ყოფნას არ ვაპირებ. ჩემდამი ურყევი შურისძიების სურვილი ამოძრავებს ძალიან ბევრ პოლიტიკურ ძალს.
პოლიტიკურად მოტივირებული გადაწყვეტილების მიღების სურვილს არსებულ ხელისუფლების პირობებში მე ვერ ვხედავ და თუ ამ ქვეყანაში დამყარდება ოდესმე დიქტატურა სხვა თემაა.
მარიამ ვარადაშვილი