საკონსტიტუციო სასამართლოს მოსამართლეები, კონსტანტინე ვარძელაშვილი, ქეთევან ერემაძე და მაია კოპალეიშვილი, განცხადებას ავრცელებენ:
“პოლიტიკური თანამდებობის პირების მიერ გაკეთებული დაუსაბუთებელი განცხადებები ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ მათ რეალურ მიზანს წარმოადგენს ცალკეული მოსამართლეების დისკრედიტაცია, მათ მიმართ მუქარისა და შურისძიების მცდელობა, იმ განცხადებების საპასუხოდ, რომელიც საკონსტიტუციო სასამართლოსა და მოსამართლეებზე განხორციელებული ზეგავლენის ფაქტებს უკავშირდებოდა.
იმავდროულად, რეგისტრაციის პროცესთან დაკავშირებით დამატებით განვმარტავთ, რომ მიმდინარე წლის 3 ივნისს, დაახლოებით დილის 11 საათზე, მოსარჩელეების წარმომადგენლებმა კონსტიტუციური სარჩელით საჯაროდ, მედიის თანდასწრებით, მიმართეს საკონსტიტუციო სასამართლოს და განაცხადეს, რომ ასაჩივრებდნენ სისხლის სამართლის კოდექსის 182-ე მუხლს (მითვისება ან გაფლანგვა). სარჩელის ფორმალური შემოწმების პროცესში, მოსარჩელეების წარმომადგენლებმა ითხოვეს დამატებითი დრო კონსტიტუციური სარჩელით გათვალისწინებული მოთხოვნების დასაზუსტებლად, რის შედეგადაც რეგისტრაციის პროცესი შეჩერდა. რეგისტრაციის პროცესში, მით უფრო, მის დასრულებამდე, მოსარჩელეებს აქვთ კანონმდებლობით გარანტირებული შესაძლებლობა, დააზუსტონ, განავრცონ სასარჩელო განცხადება. არგუმენტაციის დამატების შესაძლებლობა მოსარჩელეებს აქვთ რეგისტრაციის დასრულების შემდგომშიც, საქმის განხილვის ნებისმიერ ეტაპზე.
8 ივნისს პირველი კოლეგიას ჩანიშნული ჰქონდა საქართველოს მოქალაქე – გიორგი უგულავას კონსტიტუციური სარჩელის არსებითი განხილვა, რომლითაც გასაჩივრებული იყო, მათ შორის, სისხლის სამართლის კოდექსის იგივე 182-ე მუხლი. დამკვიდრებული პრაქტიკის თანახმად, დავის საგნის იგივეობის შემთხვევაში, სარჩელები, როგორც წესი, ერთიანდება ერთ საქმედ. სწორედ ამიტომ, ე.წ. კაბელების საქმეზე პირველად დოკუმენტაციასთან ერთად წარმოდგენილი სარჩელის ელექტრონული ვერსია, სასამართლოს თავმჯდომარის დავალებით, ინფორმაციის სახით დუყოვნებლივ გაეგზავნა პირველი კოლეგიის ყველა წევრს ელექტრონული ფოსტით, რათა კოლეგიას მისცემოდა შესაძლებლობა, დროულად გაცნობოდა საქმეს.
მოსარჩელეეების წარმომადგენლების მიერ კონსტიტუციური სარჩელი საბოლოო სახით შემოტანილი იქნა იმავე დღეს (შუა დღისთვის), და მას მიენიჭა რეგისტრაციის ნომერი 764. ხოლო 4 ივნისს მოსარჩელეთა წარმომადგენლებმა ელექტრონული ფოსტით გამოაგზავნეს რეგისტრირებული სარჩელის ტექსტის ელექტრონული ვერსია, რომელიც საოგრანიზაციო სამსახურმა ასევე მიაწოდა საკონსტიტუციო სასამართლოს პირველ კოლეგიას. სწორედ ამიტომ მოსამართლეებს ჰქონდათ ორი განსხვავებული ტექსტი – 3 ივნისს გამოგზავნილი ჯერ კიდევ დაურეგისტრირებელი სარჩელის ტექსტი და 4 ივნისს გამოგზავნილი დარეგისტრირებული სარჩელის ტექსტი. როგორც უკვე აღინიშნა, 6 ივნისს კოლეგიის წევრებმა იმსჯელეს სარჩელის დასაშვებობაზე, მათ შორის, რეგისტრაციასთან დაკავშირებულ ყველა საკითხზე. აღნიშნული მსჯელობის შედეგად, პირველი კოლეგიის წევრებმა, მოსამართლე მერაბ ტურავას ჩათვლით, მიიჩნიეს, რომ არ არსებობს სარჩელის არსებითად განსახილველად მიღებაზე უარის თქმის საფუძველი, რაც დასტურდება მიღებული საოქმო ჩანაწერით.
ცალკე აღნიშვნის ღირსია ის გარემოება, რომ ე.წ კაბელების საქმეზე სარჩელით სადავოდ გამხდარი სისხლის სამართლის კოდექსის 182-ე მუხლის (მითვისება ან გაფლანგვა) კონსტიტუციურობის საკითხი ისედაც იხილებოდა საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ სხვა საქმის ფარგლებში. შესაბამისად, ე.წ კაბელების საქმეზე მსჯავრდებული პირების სადავოდ გამხდარი საკითხები შეფასდებოდა და გადაწყდებოდა საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ განურჩევლად იმისა, მიმართავდნენ თუ არა ისინი საკონსტიტუციო სასამართლოს კონსტიტუციური სარჩელით, – ნათქვამია განცხადებაში.