მეტრონომის ექსკლუზიური ინტერვიუ “თავისუფალი დემოკრატების” ლიდერ ირაკლი ალასანიასთან
საქართველოში მიმდინარე მოვლენებთან დაკავშირებით “მეტრონომმა” გადაწყვიტა სხვადასხვა პოლიტიკური ძალის ლიდერებთან შეხვედრა. დღეს ჩვენი სტუმარია “თავისუფალი დემოკრატების” თავმჯდომარე ირაკლი ალასანია, რომელიც საკმაოდ საინტერესოდ საუბრობს ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებზე. ინტერვიუდან თქვენ გაიგებთ, თუ როგორ მოქმედებდა ღარიბაშვილის ხელით, პოლიტიკიდან წასული ივანიშვილი ალასანიას წინააღმდეგ. წაიკითხავთ, თუ როგორ უყურებს სამომავლოდ ალასანია მარგველაშვილთან პოლიტიკურ გაერთიანებას. ასევე გაიგებთ, თუ რატომაა “თავისუფალი დემოკრატების” ლიდერისათვის ზალკალიანის გადაწყვეტილება გასაკვირი და რას ფიქრობს ის მისი გუნდიდან წასულ თეა წულუკიანზე მაშინ, როცა “მეტრონომთან” თავად აცხადებს, რომ იუსტიციის ის რეფორმირება რისი ჩანაფიქრიც მათ გუნდს ჰქონდა, აბსოლუტურად დამახინჯდა.
“მეტრონომი”: თქვენი გუნდი ყოველთვის გამოირჩეოდა გიორგი კვირიკაშვილისადმი პოზიტიური განცხადებებით. თუმცა, მის გაპრემიერებას მხარი არ დაუჭირეთ. როგორ აფასებთ კვირიკაშვილს და რა უპირატესობები აქვს მას ექს-პრემიერთან შედარებით?
ირაკლი ალასანია: პირველ რიგში, მინდა გითხრათ, რომ ჩვენ გვიმუშავია მასთან, როდესაც მთავრობაში ვიყავით და ვიცით, რომ ჭკუადამჯდარი ადამიანია, რომელიც ამჩატებულ გადაწყვეტილებებს არ მიიღებს. მისი სურვილია, რომ შემდეგი არჩევნები საქართველოში ჩატარდეს მშვიდ გარემოში, არ იყოს პროკურატურა და პოლიცია ჩართული წინასაარჩევნო პროცესებში. ამიტომ, მას შინაგანი პოტენციალი აქვს იმისი, რომ შეასრულოს მთავარი ფუნქცია დღევანდელი გარდამავალი მთავრობისა, რომ მშვიდად მიიყვანოს ქვეყანა არჩევნებამდე. მიუხედავად იმისა, რომ ის ახალი პრემიერ-მინისტრია და მიუხედავად იმისა, რომ მას ასევე მიუძღვის პასუხისმგებლობა იმ სამწლიან ეკონომიკური პოლიტიკაზე ქვეყანაში, რომელმაც ქვეყანა ეკონომიკურ კრიზისამდე მიიყვანა, თავად მასზე იქნება დამოკიდებული რამდენად დამოუკიდებელი პრემიერი-მინისტრი იქნება. მიუხედავად ყველაფრისა, ჩვენ მას მივეცით 100 დღე მოახდინოს საკუთარი ახალი ეკონომიკური ხედვების წარმოჩენა.
– 3 წელი არ იყო საკმარისი?
– რა თქმა უნდა იყო, ჩვენ კეთილი ნება პოლიტიკური გამოვავლინეთ იმისთვის, რომ ახალ პრემიერ-მინისტრს მივცეთ საშუალება, რომ ანტიკრიზისული გეგმით წარდგეს საზოგადოებისა და ჩვენს წინაშე. ამიტომ, ჩვენი მხრიდან ეს პოზიტიური ნაბიჯი იყო, მიუხედავად იმისა, რომ ოპოზიციაში ვართ.
ამასთანავე მინდა აღვნიშნო, რომ თვისობრივ გარდამტეხ ცვლილებას ქვეყნის მართვის პროცესებში ჩვენ ვერ ვხედავთ. როგორც ერთპიროვნული გადაწყვეტილებებით მოხსნა პრემიერ-მინისტრი არაფორმალურმა მმართველმა ივანიშვილმა, იგივე ერთმა ადამიანმა დანიშნა. ის არ იყო არჩეული, წამოწეული უმრავლესობის მიერ. ეს ყველაფერი ფარსი იყო. აქედან გამომდინარე, დიდ სხვაობას ქვეყნის მართვაში ვერ ვხედავთ, მაგრამ ეს 9 დარჩენილი თვე მის ხელში უფორ სტაბილურად მივა არჩევნებამდე, ვიდრე მისი წინამორბედის ხელში.
– მოდით, “გაზპრომზე” გკითხავთ. კალაძე-მილერის მოლაპარაკებები კვლავაც ძალიან აქტუალურია. ჩვენ ვიცით თქვენი დამოკიდებულება „გაზპრომის” შემოსვლასთან დაკავშირებით. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ კალაძე გააფორმებს, მისი თქმით ერთწლიან კონტრაქტს რუსულ კომპანიასთან. თქვენი აზრით, რა პირობებით უნდა დაიდოს ეს ხელშეკრულება, რომ ის საქართველოსთვის იმ საფრთხეებს რაც „გაზპრომს“ ახლავს, მინიმალურამდე შემცირდეს?
– პირველ რიგში, „გაზპრომთან“ ურთიერთობაში ჩვენ მთავარ პრობლემას რასაც ვხედავთ, არის ის, რომ ეს იყო აბსოლუტურად არაგამჭვირვალედ წარმოებული მოლაპარაკებები. ჩვენ დაგვრჩა შთაბეჭდილება და ესეც არის, რომ ჩვენს ზურგს უკან ხდებოდა შეთანხმება. მეორე იყო სამი სხვადასხვა ინფორმაცია/ვერსია ხალხისთვის გამოტანილი ენერგეტიკის სამინისტროს მხრიდან, რაც უფორ ამყარებს ეჭვს, რომ მათ არ იცოდნენ რეალურად რისი მიღწევა უნდოდათ.
როცა ასეთი მოუმზადებელი მიდიხარ მოლაპარაკებებზე, მე მაქვს ეჭვი, რომ შენ საქართველოს ეროვნულ ინტერესებს სწორად ვერ დაიცავ. მესამე, როდესაც გეუბნება შენი საიმედო პარტნიორი, რომ მე იმაზე მეტი გაზი მაქვს, ვიდრე შენ გჭირდება, რატომ არ აკეთებ არჩევანს აზერბაიჯანის სასარგებლოდ, გაუგებარია.
– აზერბაიჯანი აცხადებს, რომ მას არ შეუძლია ამ ეტაპზე მზარდ მოთხოვნის საპასუხოდ მიწოდება განახორციელოს.
– არა, გაზი გვაქვს, მაგრამ მოწოდების პირობებზე უნდა იყოს მოლაპარაკება მათთან. ამიტომ რატომ აირჩია? არასწორი არჩევანია „გაზპრომი“. რატომ არ უერთდება საქართველო, რაც დეკლარირებული გვქონდა უკვე დიდი ხანია ევროკავშირის ენერგო გაერთიანებას, რომელიც გვთხოვს ჩვენ, რომ მთელი ჩვენი ენერგობაზარი გახდეს გამჭვირვალე, რაც შეამცირებს შანს იმისას, რომ ხალხის ზურგსუკან რაიმე პოლიტიკური გარიგება შედგეს.
მინდა, რომ ჩვენი ქვეყნის ენერგეტიკის მინისტრმა ანგარიშვალდებულმა ხალხის მიმართ, პასუხები უფრო კვალიფიციურად გაგვცეს. მინდა აქვე ვთქვა, რომ თუ ჩვენი ქვეყნის ენერგეტიკას სჭირდება, ჩვენ უნდა ვილაპარაკოთ ნებისმიერ ენერგომომწოდებლებთან, მაგრამ უნდა დავიცვათ ბალანსი, რომ არ გავხდეთ ზედმეტად დამოკიდებული ისეთ არასაიმედო პოლიტიკურად პარტნიორზე, როგორც რუსეთია. ჩემი აზრით, აბსოლუტურად თავისუფლად შეიძლება მოლაპარაკება წავიდეს იგივე ფორმით, რაც აქამდე იყო და შანტაჟს არ წამოვეგოთ.
მე მახსოვს, რომ ამას წინათ თქვა ენერგეტიკის მინისტრმა, რუსეთი გვაშანტაჟებსო. სწორედ ამ შემთხვევაში, როცა რუსეთი გაშანტაჟებს შენ ამ შანტაჟს არ უნდა შეჰყვე და მის სასარგებლო გადაწყვეტილებებზე არ უნდა დათანხმდე. ამიტომაც მგონია, რომ ეს სიმძიმე პოლიტიკური პასუხისმგებლობის და პოლიტიკური გადასახადის გადახდა ამ მთავრობას მოუწევს.
– ისევ რუსეთის თემა რომ გავაგრძელოთ… ცოტა ხნის წინ განაცხადეთ გერმანია-საქართველო-რუსეთის დიალოგის აუცილებლობაზე, როგორც რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობის მოგვარების შესაძლებლობა. როგორ წარმოგიდგენიათ ამ დიალოგის წარმოება იმ პირობებში, როცა ქვეყნის არც ერთ პოლიტიკურ ძალას არ ჰყავს პოლიტიკოსი, რომელიც გერმანელებთან შეძლებს „საუბარს“? ვინ წარმოგიდგენიათ ასეთ პოლიტიკოსად?
– პირდაპირ რომ გიპასუხოთ, ძალიან მდიდარი გამოცდილება გვაქვს ჩვენს პარტიაში თუნდაც, ქალბატონი ფანჯიკიძე.
– ლევან იზორიას ჰქონდა გარკვეული კავშირები გერმანიასთან, რომელიც დღეს თქვენი პარტიის წევრი აღარ არის?
– არა, იზორიაზე ბევრად უფრო დიდი საგარეო კონტაქტები აქვს მაია ფანჯიკეძეს, რომელიც წლების განმავლობაში იყო ელჩი და შემდეგ საგარეო საქმეთა მინისტრი. მე პირადად, როდესაც აფხაზებთან მოლაპარაკებებს ვაწარმოებდი მაშინ მქონდა კავშირებიც და მოლაპარაკებებიც გერმანულ მხარესთან, რომელიც მეხმარებოდა შეხვედრების ორგანიზებაში აფხაზურ მხარესთან. მქონდა ასევე მოლაპარაკებები რუსულ მხარესთან. 2005-2006 წლებში წარმატებულად გავხსენით ახალი რაუნდი მოლაპარაკებების, დე-ფაქტო საგარეო საქმეთა მინისტრიც ჩამოვიყვანეთ საქართველოში.
შემდეგ ვიყავი ორჯერ ჩასული სოხუმში. ასე რომ, აქტიურად ვიყენებდი იმ ინსტრუმენტებს, რომელზედაც ამასწინათ ვილაპარაკე. მე მქონდა როგორც მინისტრს არაერთი შეხვედრა ჩემს გერმანელ კოლეგასთან და ასევე კანცლერის მრჩეველთან უსაფრთხოების საკითხებში, სადაც ამ თემებზე ვისაუბრე და მათი მხრიდანაც არის მზაობა, რომ ასეთი ნდობის აღდგენის ურთიერთობებში ამ სამკუთხედში, როგორც ვთქვი თბილისი-ბერლინი-მოსკოვი ჩაებან, მაგრამ ამას პოლიტიკური ნება სჭირდება საქართველოს მხრიდან.
– გერმანიის ლიბერალურ პარტიებთან თუ გაქვთ „თავისუფალ დემოკრატებს“ ურთიერთობა?
– ბუნებრივია, კი. გერმანიის ლიბერალურ პარტიასთან გვაქვს მჭიდრო ურთიერთობა იქიდან გამომდინარე, რომ ჩვენ ყველანი ვართ ევროპის ლიბერალური პარტიების ოჯახის წევრი. ჩვენ ახლახანს, ავირჩიეთ პრეზიდენტი ლიბერალური პარტიების… აქედან გამომდინარე, ეს ურთიერთობები არსებობს და ეს ინსტიტუციონალურია.
– მოდით, ისევ არჩევნებზე ვილაპარაკოთ. NDI-ის კვლევებით თქვენმა პარტიამ მოკლე მონაკვეთში მნიშვნელოვნად გაზარდა მხარდამჭერთა რიცხვი. თუმცა ელექტორატის რიცხვი, რომელთაც ჯერ არ გაუკეთებიათ არჩევანი კვლავაც დიდია. როგორ აფასებთ, ზოგადად NDI-ის კვლევებს?
– ერთადერთი პარტია, რომელმაც დააფიქსირა ასეთი ზრდა „თავისუფალი დემოკრატებია“, მაგრამ მე ამ შედეგით კმაყოფილი არ ვარ. მინდა გითხრათ, რომ მომავალში სწორედ იმ 55-60% ელექტორატის ხმებზე ვიმუშავებთ და ამას სჭირდება გულწრფელად დაანახო საზოგადოებას, რომ შენ მათი სატკივარი გულთან ახლოს გაქვს მიტანილი და ფიქრობ ამ პრობლემების მოგვარების გზებზე. ხელისუფლებამ აბსოლუტურად გაწყვიტა კავშირი ხალხთან, ზურგი აქცია საკუთარ საზოგადოებას და ახლა, იმკის კიდეც შედეგებს. როდესაც ხელისუფლებაში მყოფ პარტიას გაქვს 17-18% თუ რამდენიც აქვთ… ეს კატასტროფული შედეგია, მაგრამ ეს არის აბსოლუტურად ლოგიკური.
– თუმცა, ისინი ამ შედეგებს არა აღიარებენ…
– ხო მაგრამ, ხალხის ხმა მე უკეთესად მესმის, რადგან დავდივარ ქუჩა-ქუჩა, ოჯახებში და ვიცი, რას საუბრობს ხალხი. აქედან გამიმდინარე, მე მაქვს შინაგანი რწმენა, რომ „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ ვისწავლეთ ჯერ ნაციონალური მოძრაობის და შემდეგ „ქართული ოცნების“ შეცდომებზე. მგონია ასევე, რომ პოლიტიკური ძალები, რომლებიც პარლამენტში შევალთ ვართ ოპონენტები, მაგრამ ჩვენ უნდა ვიყოთ თანამოაზრეები ქვეყნის მომავლის შექმნის საქმეში. მე მინდა ასეთი პოლიტიკური კულტურა დავამკვიდრო საქართველოში. მე ასეთ თანამოაზრეებს ვხედავ სხვა პარტიებში. ჩემი ინიცირებით მინდა, რომ პროფესიული მთავრობა ჩამოვაყალიბო. მხოლოდ პროფესიული ნიშნით შერჩეული მთავრობა გამოიყვანს ქვეყანას ამ კრიზისიდან.
– კონკრეტულად ვის გულისხმობთ, შეიძლება „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრებიც ვიხილოთ თქვენს მთავრობაში?
– თავისუფლად შეგიძლიათ იხილოთ პროფესიონალი ადამიანები, მათ შორის აბსოლუტურად უპარტიო პირებიც. იცით რა, “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერებისგან მე ვერ ვხედავ ისეთ დიდ პოლიტიკურ სუბიექტებს ვისთანაც შეიძლება ამ კუთხით მუშაობა. დღეს სიმართლე გითხრათ ვერც „ქართული ოცნების“ შემადგენლობაში ვხედავ, მაგრამ იმედი მაქვს, რომ უკვე პარლამენტში შევლენ საზოგადოების უფრო ღირსეული წარმოამდგენლები.
– მოდით თემას ოდნავ გადავუხვიოთ. ლევან მურუსიძის სააპელაციო სასამართლოს მოსამართლედ დანიშვნას დიდი გამოხმაურება მოჰყვა. თქვენც უარყოფითად შეაფასეთ იუსტიციის საბჭოს გადაწყვეტილება. არ ფიქრობთ რომ გირგვლიანის საქმეში სხვა ადამიანთა დანაშაული უფრო მეტია, ვიდრე მოსამართლის, რომელსაც შესაძლოა ზეწოლით მიაღებინეს აღნიშნული გადაწყვეტილება?
– ეს არის აბსოლუტურად უღირსი გადაწყვეტილება. ეს არის პირდაპირი დიქტატი სააპელაციო სასამართლოს გადაწყვეტილებებზე. დაახლოებით ექვსი თვით ადრე მქონდა ნათქვამი, რომ სწორედ მურუსიძის სასამართლო და შოთაძის პროკურატურა სჭირდება არაფორმალურ მმართველ ივანიშვილს, რათა აკონტროლოს ეს სფერო. ზუსტად ასე მოხდა. ეს გარიგება წინასწარ იყო დადებული ივანიშვილსა და ამ ორ ადამიანს შორის. აქედან გამომდინარე, მე აბსოლუტურად ვერანაირ განსხვავებას ვერ ვხედავ, ამ სფეროს მართვის სტილში, როგორც მართავდა ადეიშვილი და სააკაშვილი და როგორც მართვს დღეს ივანიშვილი“.
– 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნები ახლოვდება. როგორ, რა ფორმით აპირებთ მონაწილეობის მიღებას და როგორ აფასებთ თქვენს შესაძლებლობებს აღნიშნულ არჩევნებზე?
– მე ძალიან რეალისტურად ვაფასებ ჩვენს შესაძლებლობებს. მგონია, რომ გადაუწყვეტელი 60% -დან უმრავლესობის წამოღებას შევძლებთ და ამას, ჩვენი ეკონომიკური შეთავაზებებით შევძლებთ. ქვეყანაში ბოლო 20 წლის განმავლობაში, ერთი და იგივე ჯგუფები აკეთებენ ფულს. ვერ გაიზარდა წრე ადამიანების ვინც შეძლებული გახდებოდა. ჩვენი ეკონომიკური გუნდის ამოცანაა, რომ საშუალო ფენა შეიქმნას. ჩვენ უნდა შევუწყოთ საშუალო და მცირე ბიზნესს ხელი განვითარებისთვის. ინვესტიციებს მოვიზიდავთ იმიტომ, რომ ვიცით როგორ ვიმუშაოთ ინვესტორებთან. შემიძლია თამამად ვთქვა, რომ საქართველოს ხელისუფლება აქ დიდ შრომას არ დებს. უამრავი ბიზნესმენი შემხვდა პირადად. მათ უნდოდათ 5-10 მილიონის ჩადება ჩვენს ეკონომიკაში და თვენახევრის განმავლობაში პასუხი ვერ მიიღეს უწყებებიდან.
– ინვესტიციები საქართველოში 2012 წლიდან შემცირდა. მაშინ თქვენი გუნდის წევრები საგარეო საქმეებს კურირებდნენ რომელთა მოვალეობაშიც შედიოდა ინვესტიციების მოზიდვა. იღებთ ამ კუთხით პასუხისმგებლობას?
– ჩვენი გუნდი ინვესტიციების მოზიდვაზე არ მუშაობდა, ეს ეკონომიკის სამინისტროს პრეროგატივაა. თუმცა, პასუხისმგებლობას არ გავურბივართ იმ დაპირებებში, რომელიც მივეცით 2012 წელს.
– გარკვეული საუბრები მიდის მუდმივად თქვენს შესაძლო ალიანსზე პრეზიდენტ მაგრგველაშვილთან, რომელსაც ასევე მზარდი რეიტინგი აქვს. შესაძლოა ვიხილოთ 2016 წელს ეს მრავალჯერ დაანონსებული ალიანსი საქართველოს პრეზიდენტთან?
– ჩემი აზრით, პოლიტიკურ თანამოაზრეობაზე, რა თქმა უნდა, შემიძლია გითხრათ, რომ ღირებულებითაც /მარგველაშვილთან/ ძალიან ბევრ საკითხზე ერთნაირი დამოკიდებულება გვაქვს. მე მას პატივს ვცემ და ჩემი აზრით, ის ერთადერთი ინსტიტუციია დღეს საქართველოში, რომელიც მაღალი ნდობით სარგებლობს. მე პირადად მგონია, რომ ასეთი საპრეზიდენტო რესპუბლიკა ჩვენ ქვეყანას წინ ვერ წაიყვანს. ჩვენ მომხრეები ვართ, რომ იყოს ძლიერი საპრეზიდენტო რესპუბლიკა ძლიერი საპარლამენტო კონტროლით. მგონია, რომ პრეზიდენტი ასრულებს საზოგადოებაში შემკვრელის ფუნქციას და ის არ უნდა იყოს არცერთი პოლიტიკური ჯგუფის წარმომადგენელი. სწორედ ამიტომ ჩვენ მასთან ძალიან ჯანსაღი თანამშრომლობა გვაქვს და ამას გავაგრძელებთ.
– მარგველაშვილი როცა პრეზიდენტის პოსტს დატოვებს შესაძლებელია, რომ თქვენ გუნდში ვიხილოთ?
– მოდით, დღეს ვისაუბროთ საპარლამენტო არჩევნებთან დაკავშირებულ საკითხებზე. ასეთ შორეულ პროგნოზებს ქართველები არ ვაკეთებთ.
– თეა წულუკიანზე მინდა გკითხოთ. ის პოლიტიკაში თქვენი პარტიის მეშვეობით მოვიდა. თუმცა ხელისუფლებაში დარჩა მას შემდეგ, რაც თქვენ დატოვეთ ის. შეიძლება ვთქვათ, რომ მან გამოიყენა თქვენი პარტია პოლიტიკაში მოსასვლელად?
– გეთანხმებით ჩვენ მოვიყვანეთ, მაგრამ მგონია, რომ უნდა დავაფასოთ ის ნაბიჯი, რომელიც თეამ გადადგა ოპოზიციაში მყოფმა სააკაშვილის რეჟიმის წინააღმდეგ ბრძოლაში. ის, რომ „თავისუფალ დემოკრატებს“ შემოგვიერთდა, მე ამას დღესაც ვაფასებ. ამიტომ უსამართლო არ უნდა ვიყოთ და ყველაფერს თავისი პატივი მივაგოთ. მისი გადაწყვეტილება იყო დისტანცირება ჩვენს პარტიასთან. უბრალოდ გული მწყდება, რომ იუსტიციის ის რეფორმირება რისი ჩანაფიქრიც ჩვენ გვქონდა აბსოლუტურად დამახინჯდა და დღეს შედეგად მივიღეთ მურუსიძის სასამართლო და შოთაძის პროკურატურა.
– და როგორ შეაფასებდით დავით ზალკალიანის ნაბიჯს, რომელიც აღმასრულებელ ხელისუფლებაში ისევ დაბრუნდა.
– ჯერ ერთი ჩვენ, როცა განვაცხადეთ, რომ საფრთხე შეექმნა პროდასავლურ კურსს იმ დროს იყო პროკურატურის მიზანმიმართული დევნა თავდაცვის სამინისტროს თანამშრომლების წინააღმდეგ, მაშინ ავანგარდში ვიყავით ნატოსა და ევროკავშირის ინტეგრაციის გზაზე და ეს იყო დარტყმა ამ კუთხით მიყენებული. მეორე, თვითონ ფორმა როგორც ეს განხორციელდა იყო დემოკრატიული, ევროპული ღირებულებებისთვის მიუღებელი. ამ კუთხით არაფერი არ შეცვლილა და მე მაკვირვებს მისი გადაწყვეტილება. თუმცა, ეს მისი პირადი გადაწყვეტილებაა.
– მას შემდეგ რაც ივანიშვიმა ხელისუფლება დატოვა, ფორმალურად როგორც თქვენ აცხადებთ, თითქმის ერთი წელი კიდევ იყავით თავდაცვის მინისტრი. უშუალოდ ივანიშვილისგან ამ პერიოდში რაიმე დავალება თუ მიგიღიათ.
– შეხება არ მქონია. აბსოლუტურად შეხება არ მქონია ივანიშვილთან.
– აბა „მისი ხელი“ როცა იგრძენით მაშინ დატოვეთ ხელისუფება?
– არა, ის მუშაობდა ღარიბაშვილის ხელით. ეს ვიგრძენი სწორედ, როდესაც პროკურატურას დაუწყო მოწოდება ჩემს წინააღმდეგ დაეწყო მუშაობა, როდესაც გადავწყვიტე პარტიის გაძლიერებაზე მუშაობა დაგვეწყო და ყრილობა ჩაგვეტარებინა. შემდეგ უკვე დაიჭირეს ეს ხუთი ადამიანი, მაგრამ როგორც ყველაფერს ამ ქვეყანაზე მის არაფორმალურ მმართველსაც დასასრული ექნება ძალიან მალე.
ესაუბრა მარიამ ვარადაშვილი